തറയിലിഴയുന്നൊരമ്മയും രക്താര്‍ബുദം ബാധിച്ച് ഓര്‍മ്മ നശിച്ചൊരു മകനും ഇടിഞ്ഞ് വീഴാറായൊരു വീട്ടില്‍ ഇത്തിരി വറ്റിനായി കാത്തിരിയ്ക്കുന്നു. പ്രിയ കൊണ്ട് വന്ന നോവുന്നൊരു കാഴ്ച.
സാന്ത്വനമേകാന്‍ ഒരു കുഞ്ഞു ശ്രമം ബൂലോഗ കാരുണ്യത്തില്‍.
എതാനും കരങ്ങള്‍ ഇവരിലേക്കൊന്നു നീണ്ടാല്‍ ഒരു നേരം കഞ്ഞിയെങ്കിലും ഉറപ്പാക്കാം നമ്മുക്ക് - മരണം വരെ!
ഏറ്റവും ചെറിയ ചില്ലറ പോലും ഒരു നേരത്തെ അന്നത്തിനുള്ള വകയാണെന്നറിയുക...
നമ്മുക്കൊന്നൊത്തു കൂടാം. കനിവ് തേടുന്നൊരീ മനുഷ്യ ജന്മങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി.
Saturday, August 09, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
നല്ലൊരു കാര്യമാ ചെയ്തത്.
നന്ദി.
മിസ്റ്റര്‍ അഞ്ചല്ക്കാരന്, എന്‍റെ ബ്ലോഗ് ഇന്നാദ്യമായി അഗ്രിഗേറ്ററില്‍ വന്നു. താങ്കളെ ഞാന്‍ വിനയപൂ റ്വ്വം ഓര്‍ക്കുന്നു. കാരുണ്യവും കാരുണ്യ്വാക്കുകളും വറ്റാതിരിക്കട്ടെ എന്നും
Test.
Post a Comment